Ιταλία: Στην Πάδοβα πραγματοποιήθηκε η πρώτη στον κόσμο «μεταμόσχευση παλλόμενης καρδιάς»

 Η δική μου περιπέτεια ξεκίνησε στο μακρινό 1999.

Από την 1η Ιανουαρίου άρχισαν κάτι περίεργοι πόνοι στο ύψος των νεφρών και ρινορραγία κάθε μέρα. Ο πόνος ήταν τόσο ισχυρός που δεν μπορούσα να περπατήσω περισσότερο από 5 μέτρα, χωρίς να σταματήσω για ξεκούραση. Περνούσαν οι μέρες, οι εβδομάδες, οι μήνες, στην ίδια ή και χειρότερη κατάσταση.

Φτάνουμε Δεκέμβρη. Πλέον δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι. Το δέρμα μου είχε ένα κιτρινόμαυρο χρώμα και η ανάσα μου ήταν βαριά. Σε όσους γιατρούς πήγα,(οφθαλμίατρο, ωτορινολαρυγγολόγο), έλεγαν το ίδιο: «Συμπτώματα ίωσης, υπερκόπωσης. Αντιβίωση, και αποσυμφορητικά μύτης». Κανένας, ποτέ δεν είπε το απλό: ''Κάνε μια γενική αίματος.''

31 Δεκέμβρη, 1999. Περίπου δύο ώρες πριν την αλλαγή του χρόνου, (millennium), αιματουρία και ρινορραγία μαζί με την πίεση στο 24, εκείνη την ώρα. Οι γονείς μου, με πήγαν στο νοσοκομείο σχεδόν σηκωτό. Τα πρώτα αποτελέσματα, σαν κεραμίδα… 9.5 κρεατινίνη, 270 ουρία, με πολύ χαμηλό το οξυγόνο στο αίμα μου. Χρειαζόμουν άμεσα αιμοκάθαρση, αν κατάφερνα να φτάσω στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, την επόμενη μέρα. Με τρείς αιμοκαθάρσεις τα νεφρά λειτούργησαν ξανά και κράτησαν 5.5 χρόνια, με διατροφή τζοβανέτι! Η Νεφρική Ανεπάρκεια είναι μια αθόρυβη, ασυμπτωματική νόσος, μέχρι να εκδηλωθεί. Όμως όταν εκδηλωθεί, είναι αργά. Τότε χρειάζεσαι θεραπεία. Πρώτη φορά μπήκα σε κανονικό πρόγραμμα αιμοκάθαρσης στα 19 μου χρόνια, στις 16 Απριλίου 2005, μέχρι τις 12 Οκτωβρίου 2011 που έκανα μεταμόσχευση νεφρού. Αυτά τα χρόνια στην αιμοκάθαρση, σε γενικές γραμμές, ήταν καλά. Ίσως επειδή προσαρμόζομαι πολύ εύκολα σε μια κατάσταση. Προβλήματα υπήρχαν, όμως πάντα σκεφτόμουν θετικά. Ακόμα και μέσα απ’όλα αυτά τα προβλήματα, κρατούσα κάτι καλό. Στην αιμοκάθαρση, υπήρχαν πολλοί περιορισμοί. Προσοχή στο κάλιο, στον φώσφορο, στο αλάτι και φυσικά στα υγρά που πίνεις. Είναι ένας άλλος τρόπος ζωής. Φτάνουμε στην μεταμόσχευση... Δότρια ήταν η μητέρα μου. Ήταν ένα άψογο μόσχευμα το οποίο λειτούργησε μόλις στα τρία λεπτά μετά την σύνδεση. Η μεταμόσχευση κράτησε 4.5 χρόνια. Χρόνια καλά και άσχημα. Νομίζω πως κέρδισα πολλά από την εμπειρία της μεταμόσχευσης. Δεν ήξερα, πόσα πράγματα πρέπει να προσέχω, για τον φόβο των λοιμώξεων, μιας και η ανοσοκαταστολή, ήταν εκεί και η οποιαδήποτε λοίμωξη καραδοκούσε κάθε στιγμή. Τελικά η απόρριψη του μοσχεύματος ήρθε μετά από 2.5 χρόνια από το ενδονοσοκομειακό μικρόβιο, την klebsiella. Κάνω ξανά αιμοκάθαρση από τον Αύγουστο του 2015 μέχρι και σήμερα. Τα τελευταία 5 χρόνια είμαι ο ιδρυτής και διαχειριστής του blog www.nefropatheis.gr και της ομάδας στο Facebook «Νεφροπαθείς και μεταμοσχευμένοι Ελλάδας». Επίσης είμαι διαχειριστής του blog www.dwrea-zois.gr και της ομάδας «ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ ΔΩΡΟ ΖΩΗΣ» της καλής μου φίλης, Έλενας Καραμπή. Την ομάδα «Νεφροπαθείς και μεταμοσχευμένοι Ελλάδας» την δημιούργησα από την ανάγκη μου για ενημέρωση. Ενημέρωση για μένα, αλλά και ενημέρωση από μένα προς τους συνασθενείς μου.Ήθελα μέσα απο τις εμπειρίες μου, να δώσω δύναμη, κουράγιο! Στην ομάδα είμαστε 4 διαχειριστές, με άψογη συνεργασία. Επίσης, να αναφέρω πως εδώ και 2 χρόνια περίπου, λειτουργεί και τράπεζα αίματος της ομάδας μας με επωνυμία «Νεφροπαθείς και μεταμοσχευμένοι Ελλάδας», με έδρα το νοσοκομείο Νάουσας και αριθμό μητρώου 14828.

Σκοπός δημιουργίας της ομάδας, ηταν να δείξουμε πως κανένας δεν ειναι μόνος στον αγώνα του. Επιβάλλεται να είμαστε όλοι μαζί, ο ένας ΚΑΙ για τον αλλον!